Τέλος εποχής για το τμήμα μπάσκετ με αμαξίδιο της ΑΕΚ — Ανησυχία για το μέλλον
Τέλος εποχής για το τμήμα μπάσκετ με αμαξίδιο της ΑΕΚ — Ανησυχία για το μέλλον
Σύμφωνα με ανακοίνωση του τμήματος μπάσκετ με αμαξίδιο του Παναθηναϊκού, το αντίστοιχο τμήμα της ΑΕΚ δεν θα μπορέσει να κατέβει στο πρωτάθλημα, με την αθηναϊκή ομάδα να αναλαμβάνει πρωτοβουλία καλώντας τους αρμόδιους φορείς να κάνουν ό,τι μπορούν ώστε η ομάδα να κατέβει έστω στην Α2, ακόμα και με παίκτες που ήταν στο πράσινους.
Σε επίσημη τοποθέτησή της, με επιθετικό και απαξιωτικό ύφος τόσο προς την ομάδα του Παναθηναϊκού όσο και προς τους φιλάθλους της, η «Ένωση», ξεκαθάρισε ότι πάρθηκε η απόφαση να υπάρξει αναστολή μόνο στο τμήμα 5 επί 5 του συλλόγου (έχοντας ωστόσο τη δυνατότητα να ενεργοποιηθεί ξανά άμεσα), και «διατηρώντας όμως τον εξοπλισμό και τα αμαξίδια της προς ελεύθερη χρήση αθλητών που επιθυμούν να συμμετέχουν σε εκδηλώσεις και αγώνες «3 οn 3» της Ομοσπονδίας ή και σε αγώνες χειροσφαίρισης με αμαξίδιο, που η Ομοσπονδία πρόκειται να λειτουργήσει».
Σχετικά με την πρόταση του Παναθηναϊκού, η ΑΕΚ σημειώνει ότι «Όσο για την φερόμενη ως υποστηρικτική ανακοίνωση του ΠΑΟ, γνωρίζει πολύ καλά ότι το θέμα της ΑΕΚ δεν είναι η συμπλήρωση λίστας με ανενεργούς αθλητές. Τέτοια λίστα και μάλιστα μεγάλη έχει και η ΑΕΚ. Το θέμα δεν είναι τα ονόματα, είναι να αντιληφθούν οι αρμόδιοι ότι δεν μπορεί να περιορίζονται οι μεταγραφές σε ένα άθλημα που οι αθλητές του, από τη μία στιγμή στην άλλη μπορεί για όλους υγείας ξαφνικά να μην είναι σε θέση να ξαναπαίξουν για πολύ καιρό και να μην μπορούν να αντικατασταθούν».
Αντιδράσεις
Ήδη υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις από φίλους της ΑΕΚ, όπως ο δημοσιογράφος Νικόλας Αγγελίδης όπου σε άρθρο του στο ΑΕΚ Live αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι:
«Η λέξη ντροπή δεν καλύπτει, ούτε για τα τυπικά, όλα όσα βιώνουμε όλο αυτόν τον καιρό από την πιο αποτυχημένη – και μακροβιότερη παράλληλα – διοίκηση της ΑΕΚ.
Μια νέα τραγική είδηση σκάει σαν κεραμίδα λίγες ημέρες μετά το άλλο απερίγραπτο γεγονός με τις δύο διαφορετικές ΑΕΚ να λαμβάνουν εντολή συμμετοχής στο πρωτάθλημα Βόλεϊ Ανδρών!
Μιλάμε για το τέλος του κιτρινόμαυρου τμήματος μπάσκετ με αμαξίδιο. Την θλιβερή εξέλιξη δεν την μάθαμε από την ΑΕΚ γιατί όλα εκεί γίνονται, φαίνεται, στα μουλωχτά. Το μάθαμε από τον Παναθηναϊκό που παρακαλάει (!!!) να αλλάξουν γνώμη και απόφαση οι ιθύνοντες και να μην χαθεί το τμήμα, να μην διαγράφει από την Ομοσπονδία. [...]»
Αξίζει να αναφερθεί, συμφωνώντας με την παρατήρηση του Αγγελίδη, ότι η τελευταία ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ αφορούσε την Κάρτα Φίλου της ομάδας με ημερομηνία 17/6/2025, που τιμάται 50€ αλλά με ένα τμήμα μείον! Από τότε, ούτε φωνή ούτε ακρόαση για την τύχη της ομάδας... μέχρι που δημοσιεύτηκε η ανακοίνωση-έκκληση του Παναθηναϊκού.
Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός σε κρίση
Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονιστεί ότι η ανάπτυξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού στην Ελλάδα σκοντάφτει σε μια σειρά από χρόνια προβλήματα, απόρροια του τρόπου με τον οποίο οργανώνεται και λειτουργεί. Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός έχει ως βασική του αποστολή την ελεύθερη και καθολική πρόσβαση στην άθληση, με την Πολιτεία να φέρει την κύρια ευθύνη για τη διαμόρφωση των αναγκαίων όρων και προϋποθέσεων — με σχέδιο, υποδομές και σεβασμό τόσο στις ιδιαιτερότητες των αθλημάτων όσο και στις ανάγκες των ίδιων των αθλητών.
Παράλληλα, είναι σαφές ότι ο ερασιτεχνικός και ο επαγγελματικός αθλητισμός δεν μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά, καθώς υπηρετούν διαφορετικές στοχεύσεις και λογικές. Τα φαινόμενα που παρατηρούμε σήμερα δεν είναι καινούργια ούτε συγκυριακά. Αντιθέτως, αποτελούν χρόνιες παθογένειες, για τις οποίες καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν έδωσε ουσιαστικές ή πρακτικές λύσεις.
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Ομοσπονδίες και οι αθλητικοί σύλλογοι —πολλοί από τους οποίους πασχίζουν να επιβιώσουν ή αναγκάζονται να βάλουν λουκέτο— έχουν βαθιές και συστημικές αιτίες. Αναμφίβολα, αυτή η κατάσταση δεν είναι προϊόν τύχης ή αδυναμίας, αλλά πολιτική επιλογή. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το γνωρίζουν καλά όλοι όσοι συμμετέχουν στον αθλητισμό, σε οποιοδήποτε πόστο, αλλά και οι φίλαθλοι. Μόνο έτσι μπορεί να οργανωθεί μια πραγματική διεκδίκηση των δικαιωμάτων του αθλητικού κινήματος και των αναγκών του ερασιτεχνικού αθλητισμού.
Ευθύνες
Όμως αυτό δε σημαίνει ότι η Ερασιτεχνική ΑΕΚ είναι άμοιρη ευθυνών. Άλλωστε, τα αθλήματα που δεν αποφέρουν κέρδος δεν προσελκύουν κανέναν επιχειρηματία. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και εντός αυτού του πλαισίου, θα μπορούσαν να έχουν αναληφθεί πρωτοβουλίες για τη συνέχιση της λειτουργίας του τμήματος. Η απουσία τέτοιων πρωτοβουλιών, καθώς και η απροθυμία να ενημερωθούν οι φίλοι της ομάδας για τις εξελίξεις, είναι ενδεικτικές και αποκαλυπτικές. Κι αυτή είναι η σκληρή και θλιβερή αλήθεια, καρπός του μοντέλου λειτουργίας που περιγράψαμε προηγουμένως. Πάνω σε αυτό το έδαφος ανθούν οι πελατειακές σχέσεις, οι μηχανισμοί εξάρτησης και τα κερδοσκοπικά παιχνίδια, που δεν διστάζουν να καπηλευτούν την ιστορία, τις αξίες και τα εμβλήματα ιστορικών συλλόγων — όπως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, της ΑΕΚ — διαλύοντας ολόκληρα τμήματα και υπονομεύοντας το ίδιο το νόημα του ερασιτεχνικού αθλητισμού.
Το βάρος αυτής της πολιτικής το επωμίζονται πρώτα και κύρια οι ίδιοι οι αθλητές. Ιδιαίτερα εκείνοι που προσβλέπουν στον αθλητισμό ως τρόπο να ξεπεράσουν τα εμπόδια που τους επιβάλλει η κοινωνική ανισότητα. Πρόκειται κυρίως για άτομα με αναπηρία, που καθημερινά έρχονται αντιμέτωπα με μια πολιτική αντίληψη που τα αντιμετωπίζει ως πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Η εγκατάλειψη αυτών των τμημάτων δεν είναι απλώς αποτέλεσμα αδιαφορίας ή οικονομικής δυσχέρειας· είναι κατάφωρη κοινωνική αδικία. Και για τα άτομα με αναπηρία, είναι κάτι περισσότερο: είναι ξεκάθαρη έκφραση μισαναπηρισμού.
Η σιωπή και η έλλειψη πρωτοβουλιών γύρω από το μέλλον του τμήματος μπάσκετ με αμαξίδιο δεν μπορεί και δεν πρέπει να να συνεχιστούν. Είναι χρέος όλων – της διοίκησης της ΑΕΚ, των αρμόδιων φορέων και του αθλητικού κόσμου συνολικά – να δώσουν ξεκάθαρες απαντήσεις και να αναλάβουν δράση. Η επανεκκίνηση και ουσιαστική στήριξη του τμήματος μπάσκετ με αμαξίδιο της ΑΕΚ δεν είναι απλά ζήτημα αθλητικής διαχείρισης, αλλά καθήκον υπεράσπισης της ισότητας και της αξιοπρέπειας στον αθλητισμό.
Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, ειδικά εκείνος που δίνει χώρο και φωνή στα άτομα με αναπηρία αλλά όχι μόνο, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως κόστος ή εμπόδιο. Απαιτούνται διαφάνεια, συλλογική δράση και ουσιαστική στήριξη ώστε να ξαναβρεί το τμήμα τη θέση του μέσα στον αθλητικό χώρο. Ο αθλητισμός δεν μπορεί να είναι προνόμιο λίγων, αλλά δικαίωμα όλων.
18/7/2025
***
Πηγές:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου