ανταπόκριση: ημερίδα Μαρξισμού στα Χανιά

ημερίδα Μαρξισμού στα Χανιά

γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης 

1) Κώστας Βλασόπουλος

 

2) Λέανδρος Μπόλαρης

3) Πάνος Γκαργκάνας

4) Μαρία Στύλλου

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 6/12 και στα Χανιά το μονοήμερο συζητήσεων για τον Μαρξισμό με πλούσιες τοποθετήσεις πάνω στα κρίσιμα ζητήματα των ημερών και με συνολικά 60 άτομα να έχουν παρακολουθήσει τις συζητήσεις.

Η πρώτη συζήτηση για την αναγκαιότητα του μαρξισμού σε σχέση με τον καπιταλισμό και τις κρίσεις του με εισηγητή των Κώστα Βλασόπουλο, πανεπιστημιακό, άνοιξε τον διάλογο γύρω από τους διαφορετικούς δρόμους για την αλλαγή, για τον κομβικό ρόλο της εργατικής τάξης στην προσπάθεια της ταξικής απελευθέρωσης, γιατί ο μαρξισμός είναι η μόνη θεωρία με συνολική εξήγηση για τον κόσμο και την αλλαγή του. Στις τοποθετήσεις από κάτω τέθηκαν και απαντήθηκαν ερωτήματα γύρω από το αν υπάρχει εργατική τάξη και πως μπορεί να οργανωθεί το συνειδητό τμήμα της στο επαναστατικό κόμμα και να δικαιώσει το σύνθημα «εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά/χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά». Στη δεύτερη συζήτηση γύρω από τι προκαλεί τους πολέμους και με ομιλητή τον Λέανδρο Μπόλαρη, συγγραφέα του βιβλίου Ουκρανία-σταυροδρόμι ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που κυκλοφορεί από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο, δόθηκαν απαντήσεις στις διαφορετικές ερμηνείες του ιμπεριαλισμού και παρουσιάστηκαν οι θέσεις των επαναστατών, τονίζοντας ότι χρειάζεται ένα ενιαίος τρόπος να απαντήσουμε στα ζητήματα (σύνδεση καπιταλισμού με ιμπεριαλισμό, το σύστημα των ανταγωνισμών σε κεφάλαια-κράτη, ο ρόλος της εργατικής τάξης) και όχι να τα αντιμετωπίζουμε ξεκομμένα. Σύμφωνα με τον ομιλητή η Αριστερά δεν πρέπει να πέφτει σε διλήμματα και να καλλιεργεί αυταπάτες για διάφορους καλούς καπιταλιστές που θα σώσουν τον κόσμο αλλά να εστιάσει στην πραγματική δύναμη της κόσμου και της κοινής μάχης ενάντια σε στον ιμπεριαλισμό και την ισλαμοφοβία. Στις τοποθετήσεις των παρευρισκομένων άνοιξαν διάφορα θέματα όπως για την αντίληψη που υπάρχει από παλιά στην Αριστερά να αντιμετωπίζει «τον εχθρό του εχθρού μου ως φίλο μου», η οποία την αφοπλίζει σε διάφορα ζητήματα (ο ρόλος των Αμερικάνων στο Κομπανί, ο «αντιφασιστικός» αγώνας στην Ουκρανία). Η τρίτη συζήτηση για τα όρια της ρεφορμιστικής στρατηγικής και τί αλλαγή θα φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, με ομιλητή το Πάνο Γκαργκάνα, διευθυντή της εφημερίδας Εργατική Αλληλεγγύη, συγκέντρωσε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον απ’ όλες τις συζητήσεις. Κατέληξε ότι για να ανοίξει η προοπτική χρειάζεται μια ανεξάρτητη αντικαπιταλιστική Αριστερά για να δικαιωθούν οι προσδοκίες των εργαζομένων και ότι οι μάχες πρέπει να δίνονται εκεί που πρέπει. Όσο ισχυροποιηθεί καλύτερα ο πόλος του αγώνα, τόσο καλύτερα θα είναι για τη συνέχεια. Οι προσδοκίες και οι βάσιμες ανησυχίες του κόσμου για τη συνέχεια δεν θα ικανοποιηθούν από την ηγεσία των ρεφορμιστικών κομμάτων που κινητοποιούν κόσμο μόνο για ψηφοφορίες αλλά με ρήξεις και συγκρούσεις. Στις τοποθετήσεις σχολιάστηκε ότι δεν έχουμε ένα ηττημένο κίνημα αλλά ένα κίνημα οργανωμένο που μπορεί να γίνει η εναλλακτική δύναμη κι ότι η συζήτηση για τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανοίξει από τώρα και να είναι συντροφική αλλά και συγκεκριμένη πάνω στα ζητήματα.  Η τελευταία συζήτηση με ομιλήτρια τη Μαρία Στύλλου, υπεύθυνη σύνταξης του περιοδικού Σοσιαλισμός από τα Κάτω, και γύρω από την αναγκαιότητα του επαναστατικού κόμματος, αντί στις 6μμ που ήταν προγραμματισμένη, μεταφέρθηκε στις 8μμ, γιατί ομιλητές και σύντροφοι συμμετείχαμε σύσσωμοι στο συλλαλητήριο για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία της Αγοράς. Στη συζήτηση τονίστηκε πως το επαναστατικό κόμμα δίνει τις μάχες όχι για αντιπαράθεση αλλά για να κερδίζονται οι εργαζόμενοι στην δράση, για την αναγκαιότητα του Ενιαίου Μετώπου και για το πως κερδίζεις τον κόσμο. Οι τοποθετήσεις κινήθηκαν γύρω από τη δυνατότητα της στρατηγικής στις μάχες και για την ευελιξία που πρέπει να έχει το κόμμα στην τακτική του.

φωτογραφίες: Μ.Φ (1,2,4)

                       Βάιος Χειμώνας (3,5,6)

5)

6)