Τα διδάγματα της Νίκαιας

του Ειρηναίου Μαράκη


   Ο λόγος για την αντιφασιστική συγκέντρωση και πορεία στην Νίκαια την περασμένη εβδομάδα, όπου με τη συμμετοχή πάνω από 2.000 ντόπιων και μεταναστών πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη αντιφασιστική συγκέντρωση που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια σε γειτονιά της Αθήνας και η μεγαλύτερη τα τελευταία χρόνια στην πόλη. Ήταν πραγματικά μια καινοτόμος στιγμή στην πορεία της αντιναζιστικής και αντιρατσιστικής πάλης που έδωσε "σάρκα και οστά" στην πρόταση για κοινή αντιφασιστική δράση.
   Πρώτα απ' όλα γιατί στην πορεία συμμετείχε το σύνολο των αντιρατσιστικών συλλογικοτήτων, των φορέων και των κομμάτων της Αριστεράς (ΚΕΕΡΦΑ, Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά, ΣΕΚ, Αντιναζιστική Πρωτοβουλία Πειραιά, Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ - μλ, Συνέλευση Πλατείας Κερατσινίου) στέλνοντας ηχηρό μήνυμα στους πολιτικούς απόγονους των δωσιλόγων και των ταγματασφαλιτών ότι η Αριστερά και τα κινήματα παρ' όλες τις (θεμιτές) διαφορές τους μπορούν και αγωνίζονται από κοινού τη φασιστική απειλή.
Ακόμα σπουδαιότερο όμως ήταν το γεγονός της κοινής δράσης των Ελλήνων και μεταναστών εργατών που ενώνοντας τις φωνές τους και τις γροθιές τους ενάντια στη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, αποδεικνύουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, όχι μόνο δεν έχει τίποτα να χωρίσει με τους μετανάστες αλλά ζει μαζί τους ειρηνικά, αγωνίζεται και παλεύει να ανταπεξέλθει τις μεγάλες δυσκολίες που περνά η χώρα γνωρίζοντας ότι ο εχθρός βρίσκεται στα βουλευτικά έδρανα, στις τράπεζες και στους υπονόμους της Ιστορίας.

Η απαραίτητη συνέχεια της αντιφασιστικής πάλης

   Όμως, τίποτα δεν τελειώνει και δεν πρέπει να τελειώσει εδώ. Η απειλή του φασισμού εκτείνεται πέρα από την Ελλάδα (βλέπε Νορβηγία, Γαλλία, Ιταλία κ.τ.λ.) και ιδιαίτερα στην σημερινή περίοδο όπου αντιμετωπίζουμε μια κρίση τόσο βαθιά σαν της δεκαετίας του 1920 και του 1930. Χρειάζεται λοιπόν να αντιμετωπίσουμε στη ρίζα του το πρόβλημα. Απαραίτητη συνθήκη η οικοδόμηση ενός ενιαίου αντιφασιστικού/αντιρατσιστικού μετώπου κόντρα στις διχαστικές λογικές, όπου με τη συμμετοχή χριστιανών, μουσουλμάνων, ραφορμιστών, επαναστατών κ.α. 1) να αποκαλυφθεί ότι η δήθεν φίλοι της δημοκρατίας είναι ναζί θαυμαστές του Χίτλερ και 2) να οργανώνει τις μαχητικές καμπάνιες που θα εξασφαλίζουν ότι οι ναζί δεν θα κερδίσουν ποτέ μια στέρεη βάση στην κοινωνία.
   Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι δεν αρκεί να καταπολεμήσουμε τα συμπτώματα της ασθένειας εαν δεν χτυπήσουμε και την αιτία της, τον καπιταλισμό. Η ενθάρρυνση των ανθρώπων της εργατικής τάξης να υπερασπιστούν τις δουλειές τους και τις δημόσιες υπηρεσίες, η εξάλειψη της ακροδεξιάς απειλής, η ανυποχώρητη απεργιακή πάλη στους χώρους δουλειάς με αιτήματα και προτάσεις για μια άλλου τύπου κοινωνία (τον σοσιαλισμό και την κομμουνιστική προοπτική) είναι τα όπλα μας για την οριστική ανατροπή ενός απάνθρωπου συστήματος που όταν έχει ανάγκη και χωρίς δισταγμό στρέφεται στους μελανοχιτώνες για να διατηρήσει τα προνόμια του.