Εμπάργκο, γενοκτονία και δυτική συνενοχή

 

Εμπάργκο, γενοκτονία και δυτική συνενοχή

Η αερομεταφερόμενη φιλανθρωπία δεν αθωώνει τη γενοκτονία 

Τόσες μυστικές υπηρεσίες, τόσες ειδικές ομάδες κομάντο, τόση προπαγάνδα μέσα από τον κινηματογράφο κι όμως, καμία χώρα δεν έχει συντονιστεί ώστε να συλλάβει τον Νετανιάχου και να τον παραπέμψει στο ειδικό δικαστήριο. Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν επρόκειτο για κάποιον με το όνομα Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ηγέτη του PKK και του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος. Τότε, θα τον είχαν συλλάβει άμεσα, όπως έγινε στην περιβόητη υπόθεση, με την άμεση εμπλοκή και ευθύνη της τότε ελληνικής κυβέρνησης. Και βεβαίως, θα τον οδηγούσαν στο να σαπίσει στη φυλακή.

Αντιθέτως, σήμερα δίνουμε τα εύσημα –και μιλάμε για τον κόσμο που στηρίζει και αναφέρεται στην Παλαιστίνη, όχι για κανέναν άλλο– στην Ισπανία και τη Γαλλία, που χθες πραγματοποίησαν κοινή αεροπορική επιχείρηση ρίψης «ανθρωπιστικής» βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας, με συνολικά 52 τόνους τροφίμων. Και όλα αυτά, την ώρα που η γενοκτονία συνεχίζεται και τα φορτηγά με τρόφιμα και απαραίτητη βοήθεια έχουν «ριζώσει» στα σύνορα Αιγύπτου – Ισραήλ, εξαιτίας του δολοφονικού εμπάργκο που έχει επιβάλει το κράτος-δολοφόνος στη Γάζα. Ας μην ξεχνάμε όμως πως οι ίδιες οι χώρες της Ε.Ε. που ασκούνται σε “φιλανθρωπικές” δράσεις από αέρος είναι εκείνες που, διαχρονικά, εξοπλίζουν το Ισραήλ και του προσφέρουν πολιτική κάλυψη. 

Θα πει κάποιος: «Ναι, έστω και αυτό είναι κάτι». Και σ’ αυτό υπάρχει απάντηση: ναι, είναι κάτι – κάτι ελάχιστο. Είναι το ελάχιστο που μπορούσαν να κάνουν δυνάμεις όπως η Ισπανία και η Γαλλία. Όμως ούτε συμβολικό μπορεί να θεωρηθεί, ούτε προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στο —κυριολεκτικά— ζήτημα επιβίωσης του ηρωικού και μαχόμενου παλαιστινιακού λαού. Άλλωστε, δεν υπήρξε καμία σοβαρή αντίδραση όταν οι τρομοκράτες του Ισραήλ κατέλαβαν τα δύο πλοιάρια με τη συμβολική βοήθεια προς τη Γάζα. Και, στο κάτω κάτω της γραφής, είναι δυνατόν ο κόσμος που στέκεται αλληλέγγυος στην Παλαιστίνη να πανηγυρίζει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για μια τέτοια κατάσταση, η οποία λειτουργεί τελικά ως εργαλείο εξωραϊσμού και ξεπλύματος για όλους τους συνένοχους στο έγκλημα;

Ναι, είναι αλήθεια ότι δεν θα βλέπαμε ούτε αυτές τις κινήσεις αν δεν υπήρχε το μαζικό, παγκόσμιο και ακατάβλητο κίνημα υπέρ μιας ελεύθερης Παλαιστίνης, που ασκεί ισχυρές πιέσεις για τον τερματισμό της φρίκης, του μεγαλύτερου εγκλήματος του 21ου αιώνα. Αλλά από το να αναγνωρίζεις αυτή την πραγματικότητα μέχρι το να πανηγυρίζεις για... τη βοήθεια, υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Ειρηναίος Μαράκης

2/8/2025