Ασύμμετρο και προκλητικό αντιχορτοφαγικό και αντιβίγκαν σχόλιο της Πασχαλιάς

ΑΣΥΜΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ ΑΝΤΙΧΟΡΤΟΦΑΓΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΒΙΓΚΑΝ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΑΣ

Δεν γνωρίζω εάν τα ζώα είναι ότι απέμεινε από τον Παράδεισο, κι όπως είδα κάπου ότι αναφέρει ο Μίλαν Κούντερα, αυτό όμως που ξέρω πολύ καλά είναι ότι ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης ένα... μήλο απαγόρευσε να φάνε ο Αδάμ κι η Εύα, όχι τα αρνάκια ή τα κατσικάκια. Σωστά; Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι αν ο ένας γιος των Πρωτόπλαστων ήταν γεωργός, ο άλλος ήταν κτηνοτρόφος. Τι μας λέει αυτό; Ότι οι πρώτοι άνθρωποι στην ιστορία, εντάξει στην εβραϊκή μυθολογία, το ίδιο κάνει, εκεί θα τα χαλάσουμε;, αναγνώριζαν και μέσα από την καθημερινότητά τους την σπουδαιότητα τόσο της φυτικής όσο και ζωικής τροφής για τον άνθρωπο. 

Από αυτή την άποψη οι κάθε λογής βίγκαν, χορτοφάγοι, ωμοφάγοι κι... αναρχοκρεατομηδενιστές αναδεικνύονται ως απελπιστικά, ας το πούμε κι αυτό, συντηρητικοί κι οπισθοδρομικοί καθώς ταυτίζουν την αναγκαία κριτική στην εμπορευματοποίηση και την βιομηχανοποίηση της τροφής, με αποτέλεσμα την επιδείνωση και την εμφάνιση επικίνδυνων ασθενειών, με την επιστροφή σε ένα παρελθόν προϊστορικό και εντελώς ξεπερασμένο. 

Ας πούμε κι ένα τελευταίο: όταν υπάρχουν άνθρωποι των κατώτερων οικονομικά και κοινωνικά τάξεων, η πλειοψηφία διεθνώς, που δεν έχει πρόσβαση ούτε σε στέγη, ούτε σε υγειονομική περίθαλψη και βέβαια ούτε σε νερό, ούτε σε προϊόντα της μάνας γης για να εξυπηρετήσει της διατροφικές ανάγκες της τότε η άρνηση του κρέατος, που ούτε σε αυτό έχουν πρόσβαση οι φτωχότεροι των φτωχών, αποδεικνύεται και είναι δηλαδή μια -ακόμα κι όταν έχει, δεν αντιλέγω, τις καλύτερες των προθέσεων- ξεδιάντροπη, ελιτίστικη στάση που δείχνει με τη σειρά της μια άρνηση της κοινωνικής πραγματικότητας, διαστρεβλώνοντας και παραβλέποντας κατά την επιθυμία της, δεδομένα και καταστάσεις όπως εκφράζονται κι αναπτύσσονται γύρω μας.

Ε.Μ.