Για την "Εφημερίδα των Συντακτών"

γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης


   Κυκλοφόρησε στις αρχές της εβδομάδας η πολυαναμενόμενη Εφημερίδα των Συντακτών, που ετοιμάστηκε από ορισμένους από τους δημοσιογράφους της Ελευθεροτυπίας αλλά και από συνεργάτες, από τους χώρους των επιστημών, της τέχνης, του πολιτισμού. Μια νέα εφημερίδα λοιπόν, που τόσο σχεδιαστικά όσο και στην θεματολογία θυμίζει αρκετά την αγαπημένη μας "Ε".

    Οι συντάκτες της μάλιστα φιλοδοξούν να καλύψουν το κενό που άφησε η αναστολή έκδοσης της "Ε" πατώντας πάνω σε γνώριμα μονοπάτια. Αυτό δεν είναι εξ' ορισμού κακό βέβαια - αλλά ας μην ξεχνάμε ότι οι εργαζόμενοι στην "Ε" ακόμα δεν έχουν δικαιωθεί και ο αγώνας τους, με νομική μορφή πλέον, είναι σε εξέλιξη... Το αίτημα "να μην κλείσει η Ελευθεροτυπία" είναι ακόμα επίκαιρο, όσο κι αν κάποιοι αδιαφορούν. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί και πάντα κατά τη γνώμη του γράφοντος, ότι αποτελεί λαθροχειρία και βρώμικο παιγνίδι για την ιστορική εφημερίδα, τους αναγνώστες της και κυρίως για τους εργαζόμενους της (ακόμα και αυτών που συμμετέχουν στο νέο σχήμα) να χρησιμοποιείται η ίδια γραμματοσειρά και γενικότερα το στυλ της "Ε" για την έκδοση της "Ε.τ.Σ" εκβιάζοντας έτσι και την ανάγκη των αναγνωστών για μια ανεξάρτητη και αδέσμευτη ενημέρωση, όσο μπορεί να γίνει σε περίοδο κρίσης. Αν μη τι άλλο, η λεγόμενη συναδελφική αλληλεγγύη και ο σεβασμός στα τόσα χρόνια κοινής πορείας, θα ήταν αποτρεπτικοί παράγοντες σε μια τέτοια κίνηση που δεν οφελεί κανέναν εκτός ίσως, από τους εκδότες της νέας εφημερίδας... Διαβάζουμε επίσης στην "Άποψη" στη δεύτερη σελίδα ότι η εφημερίδα "εκδίδεται από τον Συνεταιρισμό που συγκρότησαν πρώην εργαζόμενοι της "Ελευθεροτυπίας", αλλά και εργαζόμενοι από άλλα μέσα ενημέρωσης, και αποτελεί ένα ξεχωριστό και πρωτοφανές εγχείρημα: εμείς οι ίδιοι έχουμε την ευθύνη για το περιεχόμενο και για τη διαχείριση της εφημερίδας". Πρωτοφανές εγχείρημα; Και τα 6 απεργιακά φύλλα της "Ε" που εκδόθηκαν μάλιστα κάτω από τις χειρότερες συνθήκες και ενώ η εργοδοσία χρησιμοποιούσε όλα τα όπλα που είχε στη διαθέση της για να πνίξει τον γενναίο απεργιακό αγώνα των εργαζομένων της "Ε" και να μην αναγκαστεί να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της, τι ήταν; Αν όμως όλα τα παραπάνω ενοχλούν και θυμώνουν, τι να πει κανείς για τις τέσσερις διαφημίσεις τραπεζών (Eurobank, Πειραιώς - ATEbank, Marfin Egnatia και Εθνική Τράπεζα) που καταχωρήθηκαν από την πρώτη ημέρα στο νέο φύλλο. Συγγνώμη, με τέτοιες τακτικές ούτε η αξιόπιστη ενημέρωση θα μπορεί να ευδοκιμήσει για πολύ στο νέο φύλλο - κάποτε θα αναγκαστεί να "υποταχτεί" στις ανάγκες των διαφημιζόμενων και στις πιέσεις που βάζει η κρίση - ούτε όμως μπορεί να γίνει υπέρβαση της κρίσης όταν ακολουθείς τους όρους της Αγοράς και μάλιστα των πιο σκληρών εκπροσώπων της. Ασφαλώς για να στηριχθεί το νέο εγχείρημα και μάλιστα μια καθημερινή έκδοση χρειάζονται χρήματα αλλά καλό θα ήταν για λόγους αρχής να αποφεύγονται διαφημίσεις από τράπεζες ή από το κράτος.
    Κλείνοντας καλό είναι να θυμόμαστε, ότι ο απεργιακός αγώνας διαρκείας στην Ελευθεροτυπία, στην Χαλυβουργία και αλλού ήταν τα πρώτα χελιδόνια, τα πρώτα παραδείγματα για την δική μας προοπτική, για την λύση των εργατών απέναντι στην κρίση, άσχετα αν η συνέχεια δεν ήταν η ανάλογη. Κι αυτό όχι γιατί οι συγκεκριμένοι αγώνες δεν μπορούσαν να νικήσουν αλλά γιατί υπήρχαν συγκεκριμένες δυνάμεις που στην πιο κρίσιμη στιγμή έβαλαν φρένο. Αυτό μόνο με μια γενική επίθεση του εργατικού κινήματος προς τα μπρος, ξεπερνώντας τα εμπόδια των γραφειοκρατών και των ρεφορμιστών, μπορεί να αλλάξει. Ακόμα, ας μην ξεχνάμε, ότι το δικαίωμα στην δημοσίευση, στην ενημέρωση των πολιτών είναι ιερό και κανείς δεν επιτρέπεται να βάζει προσκόμματα σε δράσεις που αποσκοπούν ακριβώς σε αυτό. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών και γι' αυτό πρέπει να τη στηρίξουμε αλλά με κριτική διάθεση. Κάποια ζητήματα όμως δεν πρέπει να ξεχνιούνται γιατί αποτελούν οδηγό για τη συνέχεια της καθημερινής πάλης, για να οπλιστούμε με επιχειρήματα και τα κατάλληλα εργαλεία απέναντι στις επιθέσεις των αστών. Αυτός είναι ο σκοπός αυτής της κριτικής. Αν πέτυχε ή όχι το αφήνω στην κρίση σας.

5 Νοεμβρίου 2012