Η ελευθεροτυπία στο απόσπασμα

γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης

Δεν είναι η πρώτη φορά και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία όπου με εντολή ανωτέρων, συνήθως της κυβέρνησης και των οργάνων της, φιμώνονται εκείνες οι ελεύθερες φωνές που υπηρετούν την χωρίς περιορισμούς πληροφόρηση των πολιτών, που προάγουν την ελευθερία του λόγου και με παρρησία αμφισβητούν τις κατεστημένες αντιλήψεις, τα ψεύδη και την προπαγάνδα των πολιτικών, το

σάπιο οικοδόμημα της αστικής "δημοκρατίας".

Αυτές είναι οι περιπτώσεις Αρβανίτη - Κατσίμη και Βαξεβάνη, όπου οι καλοί δημοσιογράφοι δεν δίστασαν να μιλήσουν για όλα αυτά που άλλοι συνάδελφοι ή "συνάδελφοι" τους αποκρύπτουν από το ευρύ πλήθος, για χάρη των διάφορων συμφερόντων, από την στήριξη της εκάστοτε εργοδοσίας εως την δημόσια αναβάπτιση της Χρυσής Αυγής. Ότι η ελευθεροτυπία βρίσκεται στο στόχαστρο των αντιλαϊκών και μνημονιακών πολιτικών της τρόικας εσωτερικού (αν και μεταξύ άλλων για τους Αρβανίτη - Κατσίμη έβγαλε ανακοίνωση κι η ΔΗΜΑΡ) και των διεθνών συμμάχων της, δεν σημαίνει ότι το δημοσιογραφικό και το ευρύτερο εργατικό κίνημα πρέπει να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια. Η λύση είναι μόνο ο αγώνας... Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, και την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, η συνέλευση των εργαζομένων στην ΕΡΤ αποφάσισε στάση εργασίας για σήμερα και 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες και κινηματικές δράσεις από τις 30 Οκτωβρίου για την ελευθερία του λόγου, μετά την απόφαση της διοίκησης να κόψει τους παρουσιαστές από την παρουσίαση της εκπομπής. Οι τεχνικοί και οι δημοσιογράφοι κάνουν λόγο μάλιστα, για πρακτικές ΥΕΝΕΔ και δηλώνουν ότι ο Αιμίλιος Λιάτσος πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του ανεπιθύμητο στην ΕΡΤ.

Ας έχουμε ξεκάθαρο πάντως ότι τα παραπάνω μέτρα δεν δείχνουν την δύναμη των κυβερνόντων αλλά τον τρόμο τους απέναντι στην αλήθεια και στην ριζοσπαστικοποίηση τόσο του δημόσιου λόγου, όσο και του εργατικού κινήματος. Ριζοσπαστικοποίηση που φάνηκε και χθες (28 Οκτωβρίου) όταν ο λαός διαδήλωσε σε όλες τις πόλεις και τα χωριά, με αντιμνημονιακά και αντιφασιστικά συνθήματα. Τα μέτρα αστυνόμευσης κι η ένοπλη παρουσία του στρατού στις παρελάσεις συνηγορούν σε αυτό.
Μια λεπτή κόκκινη γραμμή χωρίζει την ελευθεροτυπία από την λογοκρισία: το συμφέρον των ισχυρών. Είναι ένα σκληρό μάθημα που δεν πρέπει να ξεχνάμε...
Θα πρέπει όμως να ανατρέψουμε με υλικούς όρους τις συνθήκες της καταπίεσης που μας χτίζουν. Η πάλη για δημόσια υγεία, παιδεία, συγκοινωνία, ραδιοτηλεόραση, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, ρατσισμό και φασισμό πρέπει να είναι διαρκείας, αλλιώς πάμε καλιά μας...

29.10.2012