Σχολιασμός - Το δημοψήφισμα που δεν έγινε...

 

 

Να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα γιατί η αμαύρωση της αλήθειας μόνο προβλήματα δημιουργεί. Το δήμοψήφισμα (δ/φ) ήταν μια κίνηση απελπισίας της κυβέρνησης να κερδίσει "νομιμοποίηση" των αντιλαικών δράσεων της και πολιτικό χρόνο ώστε να συνεχίσει την επίθεση της και μετά τη συμφωνία της 26ης. Γι' αυτό προσπάθησε αλλά απέτυχε να συστρατεύσει όλες τις αντιδραστικές δυνάμεις σε μια μεγάλη εκστρατεία υπέρ του Ναι για να δείξει (και στους Ευρωπαίους εταίρους ότι μπορεί να εφαρμόσει τα συμφωνημένα και για να "ψαρώσει" τον λαό) ότι οι εργατικές αντιστάσεις - οι τόσο μαζικές! - αποτελούν μειοψηφία ενάντια στα εθνικά συμφέροντα! Το δ/φ ήταν ασφαλώς ένας εκβιασμός του πρωθυπουργού ώστε είτε να προτιμήσουμε την χρεωκοπία χωρίς τον "στρατηλάτη ΓΑΠ", είτε να πεθάνουμε αργά και βασανιστικά από τα μνημόνια! 

Η στάση μας δεν έπρεπε να είναι υπέρ ή κατά της διενέργειας του δ/φ, αφού κι η επιλογή αυτή αποτελούσε μια μορφή εκβιασμού αλλά εάν αποφασίζοταν η πραγματοποίησή του καθόλου δεν θα απείχαμε! Θα είμασταν μέρος της μεγάλης εκστρατείας του Όχι ενάντια στη νέα δανειακή σύμβαση αλλά και του όχι ενάντια στο Ευρώ, την ΕΕ, τον καπιταλισμό και την κρίση του! (Η άρνηση μας κι ο φόβος των από πάνω στο Όχι, που αν το οργανώναμε θα ήταν βέβαιο, έριξε τα Χρηματιστήρια, έβγαλε τον Σαρκοζί να παρακαλεί με τον τρόπο του στη μη διενέργεια του και βγάζει στον αφρό τις αντιθέσεις των καπιταλιστών.) Ούτως ή άλλως η ακυρωσή του μας έδειξε και την πραγματική δυναμική του Όχι. Με λίγα λόγια και καλά μπορούμε να πούμε ότι το Όχι στο Ευρώ και τη νέα δανειακή σύμβαση νίκησε πριν καν ψηφιστεί, τρανταχτή απόδειξη ότι η εργατική τάξη μπορεί να παρεμβαίνει και να επιβάλλει την θέληση της στους από πάνω. Τώρα θα περιμένουμε την βραδινή ψηφοφορία. Ένα όμως είναι σίγουρο, η κυβέρνηση βρίσκεται στον αέρα για άλλη μια φορά με τις παραιτήσεις βουλευτών και την αποστασιοποίηση ακόμα και του Βενιζέλου!Αλλά δεν θα μείνουμε σ' αυτό όπως κάνει, ας πούμε, το ΕΠΑΜ, δηλαδή την αντίσταση μέσω του κοινοβουλευτικού και αστικού δρόμου.Όχι και πάλι όχι!

 Θα συνδεθούμε με τις αντιστάσεις στους εργατικούς χώρους, θα οργανωθούμε σε εργατικές κι απεργιακές επιτροπές ώστε να προχωρήσουμε σε γενική απεργία διάρκειας - όπως πολλοί χώροι κάνουν ήδη - και με αιτήματα για πραγματική απάντηση στην κρίση, για διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο! (Και σε αυτήν την αναγκαιότητα προχώρησε και συνεχίζει την πορεία της και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μετά την επιτυχή λήξη της Πρώτης Πανελλαδικής Συνδιασκεψής της στις 29-30 Οκτωβρίου).Στόχος μας: η αντικαπιταλιστική ανατροπή όλων των αστικών πολιτικών και του συστήματος τους!

Γιατί "τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα"... Μια λύση η Επανάσταση!

 

Ε.Μ

4/11/11