Οι αστοί τρομάξανε: σημειώσεις για το διήμερο 19-20 Οκτώβρη.
(εικόνα 1: η συνάντηση των διαδηλωτών με την κατάληψη του ΠΑΜΕ στην Νομαρχία Χανίων)
"Οι αστοί τρομάξανε" που τραγουδούσε κι ο Τζαβέλας, με όλο αυτό το συγκλονιστικό διήμερο που έδειξε τα δόντια της τάξης μας... Ο νεκρός σύντροφος είναι θύμα της κρατικής, παρακρατικής κι αστυνομικής βίας. Δεν έχουν άλλο τρόπο πια από το να σκορπούν το θάνατο αφού τα εργαλεία τους πια δεν δουλεύουν. Ξεκάθαρο αυτό νομίζω. Όπως είναι ξεκάθαρο ότι το ΚΚΕ νιώθοντας την πίεση της ταξικής πάλης (και του αντικαπιταλιστικού ρεύματος) προσπαθεί πια να συμπορευτεί με το μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης στο να πέσει η κυβέρνηση και να ανατραπεί αυτή η βρώμικη πολιτική, να διαγραφεί το χρέος. Βήμα θετικόν. Καιρός πια, βέβαια, να πάψει να χρησιμοποιεί παλιές μεθόδους για να αντιληφθεί τις νέες καταστάσεις που και το εγκλωβίζουν σε μια μονολιθική αντίληψη και υπάρχει κίνδυνος να αναχαιτίσουν την πρόοδο του κινήματος, αφήνοντας το έρμαιο της κρατικής - παρακρατικής προπαγάνδας και φυσικά από πλευράς ηγεσίας να πάψει να το παίζει υπεύθυνη δύναμη και να υποκύπτει στις πιέσεις της άρχουσας τάξης - ποιός μπορεί να ξεχάσει τον Δεκέμβρη άλλωστε...
Αν και ρεφορμιστικό κόμμα όμως, το ΚΚΕ, όπως κι ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε, δεν παύει να αποτελεί μέρος του κινήματος με δυνατότητα κινητοποίησης ευρύτατης μάζας εργαζομένων. Το μυστικό είναι να πορευτεί με το κίνημα και να μην έχει επιφυλακτική στάση απέναντι του, όπως έκανε προχθές (19η Οκτωβρίου) στα Χανιά και στην κατάληψη της Νομαρχίας. Το ΠΑΜΕ είχε αποφασίσει κατάληψη της Νομαρχίας για την Πέμπτη - με κάλεσμα σε αφίσες και πανώ - όχι για τις 19 Οκτώβρη. Για την Τετάρτη ήταν να πάνε για κατάληψη οι δάσκαλοι κι οι φοιτητές όπως είχαν αποφασίσει οι σύλλογοι τους. (Μάλιστα υπήρχε ήδη μια κατάληψη από τους εργαζόμενους του χώρου με αναρτημένο το δικό τους πανώ και τη δική τους όπως αρμόζει περιφρούρηση...) Το ΚΚΕ λοιπόν αυτό που έκανε ήταν να μην υπολογίσει τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων και να προσπαθήσει να "καπελώσει" αυτή τη μεγαλειώδης κινητοποίηση.Ούτε χρόνο για ανακοινώσεις δεν έδωσαν! (Αν καιμ στη συνέχεια προσπάθησαν να κάνουν έστω και ένα μικρό άνοιγμα με την παράδοση μικροφώνου σε μη ΚΚΕ αγωνιστές, αντιφατική κίνηση που δείχνει τις πιέσεις που δέχονται και από δεξιά και από αριστερά...)
Δεν είναι λάθος, είναι πολιτική επιλογή μπροστά σε κίνημα που δεν μπορούν να υποτάξουν (σύμφωνα και με την ρεφορμιστική παράδοση) αλλά προσπαθούν όπως προείπαμε να καταλάβουν και να προσεγγίσουν. Στην ανάλυση μας για την σημερινή ημέρα αυτό αποτελεί κομβικό σημείο και πρέπει να το αναδείξουμε.
Να μην ξεχνάμε επίσης ότι άλλο η ηγεσία του ΚΚΕ κι άλλο η βάση του που αγωνίζεται κι αυτή ενάντια στον καπιταλισμό και βλέπουν ξεκάθαρα πια ποιός θέλει πραγματική αλλαγή και ποιός την υπόσχεται αλλά δεν την εφαρμόζει...Αλλά το κύριο πρόβλημα δεν είναι το ΚΚΕ, ούτε η κίνηση, καθαρά πολιτική, μερίδας αναρχικών να αρχίσουν να επιτίθενται σε διαδηλωτές με μπουκάλια και μολότωφ.
Μην ξεχνάμε και τα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο αλλά και τις χιλιάδες μαρτυρίες για κουκουλοφόρους με αστυνομικές ταυτότητες και ελληνικές σημαίες... Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όλοι οι διαδηλωτές ήταν σε εντεταλμένη υπηρεσία ή προβοκάτορες αλλά αξίζει να έχουμε το νου μας...
Το κύριο πρόβλημα μας όμως είναι το πως θα ανατρέψουμε την κυβέρνηση, τα αφεντικά, την τρόικα. Ο δρόμος είναι ένας: στοιχειοθέτηση πολιτικών αιτημάτων από την πλευρά της εργατικής τάξης για διαγραφή του επαχθούς, χιλιοπληρωμένου χρέους τους, έξοδο από την ΕΕ, κρατικοποίηση τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων, απαλλοτρίωση της εκκλησιαστικής περιουσίας και πραγματικό εργατικό έλεγχο στην παραγωγή με απεργιακές και εργατικές επιτροπές σε κάθε χώρο ώστε να ανατρέψουμε και να εξαφανίσουμε από προσώπου γης τους χρεοκοπημένους καπιταλιστές μαζί με το σύστημα τους και να χτίσουμε μια κοινωνία πάνω στις δικές μας, συλλογικά αποφασισμένες, ανάγκες. Να θέσουμε δηλαδή τις πρώτες βάσεις για πραγματική εργατική εξουσία και ναι, γιατί όχι; για να οικοδομήσουμε τον Σοσιαλισμό.
Η Ελλάδα όπως κι η Αίγυπτος άλλωστε δείχνουν τον δρόμο - τον δύσκολο, τον επικίνδυνο αλλά στο τέλος νικηφόρο.
Οι καιροί δεν συγχωρούν.
21/10/2011
Χανιά Κρήτης

(εικόνα 2: η κατάληψη του Συλλόγου Εργαζομένων Π.Ε. Χανίων στο κτίριο της Νομαρχίας)
(εικόνα 3: άποψη της προσυγκέντρωσης στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς των Χανίων)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου